Being
Human Being
Mens zijn is een vat zijn vol ervaringen. Van rouw tot sensualiteit, van machteloosheid tot prestatiedruk. In mijn kunst ontdek ik allerlei facetten van het leven.
Rouw en verdriet
In de serie Hij verbeeld ik de pijn van een gebroken hart en het verloop van mijn rouwproces. De weerspiegelingen van mijn gevoel die ik zag in de dingen om mij heen heb ik vastgelegd in dit intieme boekje.
Prestatiedruk
We zijn sociale dieren en zijn daardoor hoe dan ook op zoek naar goedkeuring van anderen. Maar wanneer we daar te veel aan hangen, kunnen we prestatiedruk ervaren.
In ECHO volgen we vier personages die allemaal op een ander vlak prestatiedruk ervaren en hun eigen manier vinden om daarmee om te gaan.
Sterfelijkheid
Elk mens is sterfelijk en zal moeten leren omgaan met diens eigen eindigheid. Zelf heb ik veel moeite gehad met het feit sterfelijk te zijn en het onvermijdelijke verlies van mijn lichaam. Ik besloot dit aan te kijken. In de dansfilm Morphos verbeeld de performer alle 7 stadia van de chemische processen die plaatsvinden in ons lichaam nadat we zijn gestorven. De kale akker symboliseert de aarde waar wij ons na onze dood weer mee samenvoegen.
Sensualiteit
In het gedicht Oh Aphrodite geef ik woorden aan de vrijheid die ik wil ervaren in mijn seksualiteit. Het is zo menselijk om sensualiteit te ervaren en toch ligt het soms begraven onder religieuze taboes, schoonheidsidealen en afstraffende gedachten in ons hoofd.
Oh Aphrodite
Uit schuim ben ik geboren.
Op jouw kust
zo rond als je mond
lik ik het zilt van mijn lippen.
Oh Aphrodite, vertel het me.
Geef me woorden zoet als druivensap.
Jouw levenskus heeft me geraakt.
Mijn lichaam is het rijk dat aan jouw voeten ligt.
De wanden van de grot omhuld met zacht satijn.
Streel mijn begeerte met jouw ogen.
Fluister eb en vloed in mijn gemoed.
Oh Aphrodite, word wakker in mij.
Open schelpen, maak een wervelwind.
Laat mijn grond trillen en mijn hart tierig bonzen.
Laat de storm hoog oplopen.
Laat het schuim om mijn oren slaan.
Mijn haar golft als de zee waaruit zij geboren werd.
Mijn hals laat zich kussen als de hare.
Mijn borsten zijn als dadeltrossen.
Mijn tong schept parelmoer.
Sap van een appel glijdt over mijn lichaam.
Oh Aphrodite, maak je los van mij.
Zodat ik zelf de lust kan zijn.
Zodat ik weelderig de vrijheid voel
als de ronding van jouw billen
op het vlakke land.
Verwarring in hoofd en lijf
In deze absurdistische korte film vertolk ik twee versies van mezelf: degene die in (lichte) paniek is en degene die rustig blijft. Twee lijven gaat over de staat waar je als mens soms nou eenmaal in verkeert, die van het moeten relativeren van je eigen angsten.
Angst en jaloezie
Woelen in bed van woede, of van een ongemakkelijk gevoel. Het is onvermijdelijk als je mens bent. In het gedicht Nachtschreeuwen verwoord ik hoe dat voor mij kan voelen.
Nachtschreeuwen
Een kraag van zout prikt in mijn huid
Mijn tong is dik en droog
Gesuis raast door de kamer, tussen de gordijnen en het bed
De schilderijen bonzen en mijn hart toont verfstrepen
Jaloezie als vettige brokken op mijn schoot
Aan mijn borst plakken dode vlinders
Mijn buik trekt vacuum
Tot mijn liezen scheuren