Als kind begreep ik niets van de wereld…

Ik begreep niet wat mensen aan het doen waren.

Mijn creativiteit was en is de veilige plek waar ik mijn vragen kan onderzoeken, mijn eigen waarheid te vinden, sterker te staan, meer ruimte in te nemen zonder me druk te maken wat anderen daarvan vinden.

Bekijk hieronder mijn zoektocht naar het leven, een selectie van mijn visuele poëzie.

EON (2018)

In deze poëtische en absurdistische dansfilm toon ik de evolutie van de mens. Van ons ontstaan tot steeds complexere levensomstandigheden. Elke keer open ik een nieuw luikje om doorheen te stappen.

Morphos (2022)

Eén ding is zeker, we gaan allemaal dood. Om zelf beter om te kunnen gaan met de gedachte aan de chemische processen, die plaatsvinden in je lichaam vlak nadat je bent gestoven, maakte ik deze film.

Bodyscan (2017)

Mens en technologie zijn aan elkaar verbonden, met voordelen en nadelen. De mens kon niet anders dan techniek verder en verder uit te breiden. Onze creativiteit wil steeds opnieuw uitvinden. Maar hoe ver mogen we gaan?

Captured Creation (2016)

De mens lijkt te willen vangen, opslaan, vasthouden. Wat kost het ons? Wat levert het op? En wat is de beste keus?

Hinterland (2015)

Deze film is geinspireerd op Alice in Wonderland. In deze moderne versie neem ik je mee in de vraag: Wat is tijd?